ВАРЗИШ
Ҷумъа 25 Апрел 2025 05:29

Рӯзи модар ҷашнест, ки меҳру муҳаббат, эҳтиром ва қадршиносиро нисбат ба бузургтарин шахсият дар зиндагии мо таҷассум мекунад. Ҳар як муваффақияти ҷомеа, аз ҷумла варзишгарон, бешубҳа бо дуои неки модар ва дастгирии беғаразонаи онҳо сахт алоқаманд аст. Дар зимн назарсанҷие бо варзишгарбонувони тоҷик баргузор намудем.
Зебунисо РУСТАМОВА, камонвар:
- Рӯзи модар барои ман на танҳо як ҷашни солона, балки як эҳсоси ҳаррӯза аст. Ман мехоҳам ҳар рӯз то зиндаам субҳу шом овози фарзандонамро шунавам, зеро модар будан худ як ҳадяи бебаҳост. Худам ҳам дар овони ҷавонӣ ҳамеша ҳар саҳар мехестам ва бо модарам тамос мегирифтам. Вақте дар Душанбе будам, ҳар рӯз ҳолу аҳволи модарамро мепурсидам, зеро меҳрубонии он кас бароям ҳама чиз буд. Модарам дуогӯи ман буданд, имрӯз ҳам ҳар лаҳза бо ёдашон ҳастам. Ҳар суханашон, ҳар дуояшон бароям роҳнамоест дар зиндагӣ.
Аз фурсати муносиб истифода бурда, дар симои худ ва модарам тамоми бонувони Тоҷикистони азизро бо Иди модарон табрик мегӯям!
Нисо АБДУЛЛОЕВА, футболбоз:
- 8-уми март, пеш аз ҳама, ҷашни модарон аст. Зан-модар рамзи меҳрубонӣ ва гармии зиндагист. Ӯ бузургтарин ганҷинаи рӯи замин, гавҳари ноёб ва яке аз сутунҳои асосии ҳар хонадон мебошад. Ҳар касе, ки дар зиндагӣ ба комёбие мерасад, бе шакку шубҳа метавон гуфт, ки ин пеш аз ҳама, бо дуои модар ва дастгириҳои беандозаи ӯ аст.
Мо - фарзандон мисли парандаҳо бузург шуда, ба ҳар сӯ парвоз мекунем, роҳҳои гуногуни зиндагиро интихоб мекунем, аммо дар ҳама ҳолат модар ҳамеша дар фикру хаёламон аст. Ҳамон дастоне, ки моро ба оғӯш мегирифт, ҳамон дуое, ки дар лаҳзаҳои мушкил моро пуштибонӣ мекард, ҳамеша дар хотироти мо зинда боқӣ мемонад.
Мадина ҚУРБОНЗОДА, гӯштингир:
- Модар офтоби зиндагии мост. Гарчанде ки баъзан фосила моро ҷудо мекунад, муҳаббати модар ҳамеша бо мо мемонад. Ҳатто вақте ки аз хона дурем, ё барои мусобиқа ба ҷое сафар мекунем, суханони гарм ва дуои ӯ моро ҳамеша ҳамроҳӣ мекунад. Ҳамеша аз модарам сипосгузорам, ки маро тарбия кард, дар рӯзҳои душвор нерӯ дод ва дар лаҳзаҳои пирӯзиам бо ман ифтихор кард. Ҳар кореро, ки анҷом медиҳам, кӯшиш мекунам, ки боиси хушнудии модарам гардад. Зеро хурсандии ӯ ин шодии ман аст.
Бо тамоми эҳтиром ва муҳаббат, ин иди зеборо ба модарон ва бонувони меҳрубони Тоҷикистон табрик мегӯям!
Миҷгона САМАДОВА, муштзан:
- Ҳар як варзишгар роҳашро бо як қадами аввал оғоз мекунад. Аммо пеш аз он ки ба майдон бароем, пеш аз он ки аввалин медалро ба даст орем, касе ҳаст, ки моро қадам ба қадам роҳнамоӣ мекунад, ин нафар модар аст.
Ӯ аввалин мураббии мост, ки бароямон сабру таҳаммул, иродаи қавӣ ва ишқи беинтиҳо ба зиндагиро меомӯзонад. Вақте мағлуб мешавем, моро руҳбаланд мекунад. Вақте ғолиб мешавем, бо чашмони пур аз ифтихор моро ба оғӯш мегирад. Ҳар як кӯшиши мо бо дуои модар амалӣ мешавад, ҳар як дастоварди мо нури шодӣ ба чашмонаш меорад. Ҳар боре, ки дар мусобиқаҳо ширкат мекунам, ҳар маротибае, ки қадам ба пеш мегузорам, медонам, ки модарам дар ҳаққи ман дуои нек мекунад. Ин неруест, ки ба ман эътимод мебахшад.
Бо арзи эҳтиром ва аз самими қалб ба ҳамаи модарон, ки на танҳо фарзанд, балки қаҳрамон тарбия мекунанд, арзи сипос менамоям.
Мунира АБДУСАЛОМОВА, таэквандочӣ:
- Модар аввалин мураббӣ ва қаҳрамони мост, ки дар оғӯши гармаш зиндагиро меомӯзем. Вай ҳамеша моро дастгирӣ мекунад ва бо ҳар қадами мо ифтихор менамояд. Барои ман модар рамзи муҳаббати пок ва бепоён аст. Ӯ ба мисли шамъест, ки зиндагии моро равшан мекунад, новобаста аз он ки худаш месӯзад. Ҳар дастоварде, ки дар зиндагӣ ба он мушарраф мешавам, бо дуои модарам аст. Ҳар вақте ки ба пирӯзиҳо мерасам, аввалин нафаре, ки мехоҳам бо ӯ шодиро тақсим кунам, модарам аст. Вай шодии манро бештар аз ҳама ҳис мекунад ва ҳамеша бо ман ифтихор менамояд.
Меҳрубонии модар беҳтарин сармояи фарзандон аст. Модарон агар дуо ва дастгирӣ намекарданд, мо ҳаргиз наметавонистем ин қадар муваффақ шавем.
Таҳияи Ҳошим РАҲМАТУЛЛОЕВ, “ҶТ”
Зебунисо РУСТАМОВА, камонвар:
- Рӯзи модар барои ман на танҳо як ҷашни солона, балки як эҳсоси ҳаррӯза аст. Ман мехоҳам ҳар рӯз то зиндаам субҳу шом овози фарзандонамро шунавам, зеро модар будан худ як ҳадяи бебаҳост. Худам ҳам дар овони ҷавонӣ ҳамеша ҳар саҳар мехестам ва бо модарам тамос мегирифтам. Вақте дар Душанбе будам, ҳар рӯз ҳолу аҳволи модарамро мепурсидам, зеро меҳрубонии он кас бароям ҳама чиз буд. Модарам дуогӯи ман буданд, имрӯз ҳам ҳар лаҳза бо ёдашон ҳастам. Ҳар суханашон, ҳар дуояшон бароям роҳнамоест дар зиндагӣ.
Аз фурсати муносиб истифода бурда, дар симои худ ва модарам тамоми бонувони Тоҷикистони азизро бо Иди модарон табрик мегӯям!
Нисо АБДУЛЛОЕВА, футболбоз:
- 8-уми март, пеш аз ҳама, ҷашни модарон аст. Зан-модар рамзи меҳрубонӣ ва гармии зиндагист. Ӯ бузургтарин ганҷинаи рӯи замин, гавҳари ноёб ва яке аз сутунҳои асосии ҳар хонадон мебошад. Ҳар касе, ки дар зиндагӣ ба комёбие мерасад, бе шакку шубҳа метавон гуфт, ки ин пеш аз ҳама, бо дуои модар ва дастгириҳои беандозаи ӯ аст.
Мо - фарзандон мисли парандаҳо бузург шуда, ба ҳар сӯ парвоз мекунем, роҳҳои гуногуни зиндагиро интихоб мекунем, аммо дар ҳама ҳолат модар ҳамеша дар фикру хаёламон аст. Ҳамон дастоне, ки моро ба оғӯш мегирифт, ҳамон дуое, ки дар лаҳзаҳои мушкил моро пуштибонӣ мекард, ҳамеша дар хотироти мо зинда боқӣ мемонад.
Мадина ҚУРБОНЗОДА, гӯштингир:
- Модар офтоби зиндагии мост. Гарчанде ки баъзан фосила моро ҷудо мекунад, муҳаббати модар ҳамеша бо мо мемонад. Ҳатто вақте ки аз хона дурем, ё барои мусобиқа ба ҷое сафар мекунем, суханони гарм ва дуои ӯ моро ҳамеша ҳамроҳӣ мекунад. Ҳамеша аз модарам сипосгузорам, ки маро тарбия кард, дар рӯзҳои душвор нерӯ дод ва дар лаҳзаҳои пирӯзиам бо ман ифтихор кард. Ҳар кореро, ки анҷом медиҳам, кӯшиш мекунам, ки боиси хушнудии модарам гардад. Зеро хурсандии ӯ ин шодии ман аст.
Бо тамоми эҳтиром ва муҳаббат, ин иди зеборо ба модарон ва бонувони меҳрубони Тоҷикистон табрик мегӯям!
Миҷгона САМАДОВА, муштзан:
- Ҳар як варзишгар роҳашро бо як қадами аввал оғоз мекунад. Аммо пеш аз он ки ба майдон бароем, пеш аз он ки аввалин медалро ба даст орем, касе ҳаст, ки моро қадам ба қадам роҳнамоӣ мекунад, ин нафар модар аст.
Ӯ аввалин мураббии мост, ки бароямон сабру таҳаммул, иродаи қавӣ ва ишқи беинтиҳо ба зиндагиро меомӯзонад. Вақте мағлуб мешавем, моро руҳбаланд мекунад. Вақте ғолиб мешавем, бо чашмони пур аз ифтихор моро ба оғӯш мегирад. Ҳар як кӯшиши мо бо дуои модар амалӣ мешавад, ҳар як дастоварди мо нури шодӣ ба чашмонаш меорад. Ҳар боре, ки дар мусобиқаҳо ширкат мекунам, ҳар маротибае, ки қадам ба пеш мегузорам, медонам, ки модарам дар ҳаққи ман дуои нек мекунад. Ин неруест, ки ба ман эътимод мебахшад.
Бо арзи эҳтиром ва аз самими қалб ба ҳамаи модарон, ки на танҳо фарзанд, балки қаҳрамон тарбия мекунанд, арзи сипос менамоям.
Мунира АБДУСАЛОМОВА, таэквандочӣ:
- Модар аввалин мураббӣ ва қаҳрамони мост, ки дар оғӯши гармаш зиндагиро меомӯзем. Вай ҳамеша моро дастгирӣ мекунад ва бо ҳар қадами мо ифтихор менамояд. Барои ман модар рамзи муҳаббати пок ва бепоён аст. Ӯ ба мисли шамъест, ки зиндагии моро равшан мекунад, новобаста аз он ки худаш месӯзад. Ҳар дастоварде, ки дар зиндагӣ ба он мушарраф мешавам, бо дуои модарам аст. Ҳар вақте ки ба пирӯзиҳо мерасам, аввалин нафаре, ки мехоҳам бо ӯ шодиро тақсим кунам, модарам аст. Вай шодии манро бештар аз ҳама ҳис мекунад ва ҳамеша бо ман ифтихор менамояд.
Меҳрубонии модар беҳтарин сармояи фарзандон аст. Модарон агар дуо ва дастгирӣ намекарданд, мо ҳаргиз наметавонистем ин қадар муваффақ шавем.
Таҳияи Ҳошим РАҲМАТУЛЛОЕВ, “ҶТ”
Эзоҳи худро нависед