ҶАВОНОН
Якшанбе 19 Май 2024 05:57
5984
Саҳифаи аввал
ТАҲСИН САФАРОВ

Ӯ барои он тасмими омӯзиши забони хориҷиро гирифт, ки дигар кори мекарданӣ надошт...

Ӯ барои он тасмими омӯзиши забони хориҷиро гирифт, ки аз фарҳанг, тамаддун, пешравӣ ва муваффақиятҳои хориҷиён бохабар бошад ва то қадри имкон зиндагии худу атрофиёнашро иваз кунад...

Ӯ барои он тасмими омӯзиши забони хориҷиро гирифт, ки аз ду омиле, ки фикрронии одамро боқувват мекунад, якеаш омӯзиши забони хориҷист огаҳ буд...

Ӯ барои он тасмими омӯзиши забони хориҷиро гирифт, ки тамрини майнаи сар кунад, зеро дар вақти омӯхтани забони хориҷӣ илмомӯз қувваи зиёди фикрронӣ сарф мекунад: тарзу услуби воҳидҳои забонӣ ва талаффузу суханвариро ёд мегирад...

Ӯ барои он тасмими омӯзиши забони хориҷиро гирифт, ки монанди амакбачааш қаймоқхӯр шавад...

Ӯ барои он тасмими омӯзиши забони хориҷиро гирифт, ки...

Ӯ дар ду сол забони англисиро хуб ёд гирифт. 

Ӯ дар якуним сол забони туркиро балад шуд.

Ӯ  як соли дигарро ба омӯзиши забонҳои фаронсавию арабӣ бахшид.

Ӯ дар интиҳо расо ду соли дигар забони чинӣ омӯхт ва ҳоло  донишҷӯйи курси дуюми Донишгоҳи омӯзгории шаҳри Синчияни кишвари Чин мебошад. 

Қаҳрамони мо Таҳсин Сафаров аст. Ҷавоне, ки дар баробари доштани ҳадафи муайян, нақшаи ба он расиданро низ дораду амалкунанда аст. Мо ба хотири Рӯзи ҷавонони Тоҷикистон бо эшон суҳбат анҷом додем, ки дар зер манзури хонандагони гиромӣ мегардад.

Саҳифаи дуввум
ОРЗУҲОИ КАЛОН

- Чаро бояд забони хориҷӣ омӯхт?

- Ҳар он чизе ки иҷро карданаш душвор бошад, ҳатман барои мо фоидаовар аст. Омӯзиши забони хориҷӣ низ аз ҷумлаи он амалҳост. Дуюм, омӯхтану донистани забони хориҷӣ ба инсон дарҳои нави имконотро мекушояд, ки дар дилхоҳ масъала: кор, ҷойи зист, муносибат, муошират, нуқтаи назар, тарзи фикрронӣ, фаҳмиш, тафаккур, маърифат, ҷаҳонбинӣ... дигар мешавад. Донистани забони хориҷӣ маънои донистани фарҳангу маънавиёти хориҷиён аст.

- Барои омӯхтани забони хориҷӣ чӣ лозим аст ва ё ба таври дигар гӯем бепул метавон онро омӯхт?

- Барои омӯхтани забони хориҷӣ муҳимтар аз ҳама шавқу завқ меистад. Агар одам шавқу завқ надошта бошад, бо шароити хубу ҳатто олӣ ҳам хонда наметавонад ё намехонад. Лекин агар завқу хоҳиш дошта бошад, чаппа кардани кӯҳ ҳам барояш осон менамояд. Ба фикри ман дар шароити кунунии Тоҷикистон, ки китобхонаи миллӣ барин макони беминнату ройгони омӯзиш мавҷуд аст, барои омӯхтани забони хориҷӣ ҳеҷ маҳдудияте нест. Ҳар чизе, ки даркор аст муҳайёст, танҳо хондан лозим.  Ва барои омӯхтани забони хориҷӣ як омили муҳими дигар ин аст, ки бояд илмомӯз орзуҳои калон, берун аз ватан баромадан, дар фазову муҳити дилхоҳ кору зиндагӣ кардан ва ғайра дошта бошад. Зеро рафта-рафта он орзуҳо ба мақсади зиндагӣ табдил меёбанд ва барои таҳсил дар хориҷа мусоидат мекунанд. 

- Ҳоло барномаҳое сохта шудаанд, ки миёни ду нафари хориҷӣ нақши тарҷумонро бисёр хуб иҷро мекунанд, дар ин маврид чӣ назар дорӣ?

- Дуруст, имрӯз технология дар худ имкониятҳои зиёдеро дорост ва ба истифодабаранда кӯмаки бисёр карда метавонад. Вале бояд гуфт, ки омӯхтани забони хориҷӣ аз ҳар ҷиҳат фоидаовар аст, ки мо дар боло онҳоро гуфта гузаштем. Яъне ҳеҷ гоҳ тарҷумон бекор намемонад. Ман фикр мекунам, ки донандаи забони хориҷӣ ҳеҷ гоҳ хор намегардад.

- Таҳсин, баҳонаи омӯхтани забони англисӣ монанди писарамакат қаймоқхӯр шудан буд. Баҳонаи омӯхтани забони арабӣ дар бораи мамлакатҳои арабӣ фаҳмиши зиёд пайдо кардан буд. Баҳонаи омӯхтани забони туркӣ дар бозиҳои садонокҳои ин забон ширкат кардан буд. Баҳонаи омӯзиши забони фаронсавӣ хубтару беҳтар фаҳмидани китобҳои нависандагони фаронсавӣ буд. Акнун бигӯ, ки баҳонаи омӯхтани забони чинӣ чист?

- Сабаби омӯзиши забони хитоӣ он буд, ки ман ба фарҳангу тамаддуни мардуми хитой таваҷҷуҳи зиёд дорам. Хоҳ нохоҳ бояд қабул кард, ки ҳаматарафа пешсаф ҳастанд. Дар ин росто донистани забони хитоӣ аз фоида холӣ нест. 

Саҳифаи саввум
ЗАМИНУ ОСМОН

- Ту чӣ гуна забони хориҷиро омӯхтӣ ва Хитой рафтӣ?

- Ман пас аз хатми мактаби миёна тариқи Маркази миллии тестӣ донишҷӯйи Донишгоҳи давлатии тиҷоратии Тоҷикистон гардидам. Баробари донишҷӯйӣ дар маркази “Конфутсий”-и Донишгоҳи миллии Тоҷикистон дарси иловагӣ мехондам. Дар маркази мазкур ҳамасола озмуни гузариш ба донишгоҳҳои Хитой баргузор мегардад ва ман дар як озмун ғолиб омада, имкони таҳсил дар Ҷумҳурии Мардумии Чинро ба даст овардам. 

- Яъне сабаби аз Донишгоҳи тиҷорати Тоҷикистон рафтанатон ин пайдо кардани имкони таҳсил дар Хитой аст?

- Бале, давоми таҳсил дар Донишгоҳи тиҷорат ба фикре омадам, ки дар хориҷа таҳсил кунам фоидаам ба халқу ватан ва аҳлу оилаам зиёдтар мерасад. Ва фикр мекунам, ки хато накардам.

- Дар мавриди таҳсил дар хориҷа фикри волидон чӣ гуна буд?

- Онҳо розиянд. Зеро ҳамеша волидон барои хубии фарзанд фикр мекунанд.

- Ту ҳам дар донишгоҳи Тоҷикистон ва ҳам дар донишгоҳи Хитой таҳсил кардаву таҳсил дорӣ, аз умумиятҳо ва тафоввутҳо метавонӣ бигӯӣ?

- Барои ман усули дарс ва системае, ки дар донишгоҳи Хитой амал мекунад як не, балки даҳ маротиба ва ҳатто зиёдтар аз усули таълими донишкадаю донишгоҳҳои Тоҷикистон хубтар аст. Ва ин фикри ман аст.  Дар Хитой пеш аз ҳама донишҷӯ дар ҳақиқат донишҷӯ аст. Ва инро усули таълим муаяйн мекунад. Дар системаи таълим фарқиятҳо миёни Тоҷикистону Хитой хеле зиёданд. Барои мисол, дар донишгоҳҳои Тоҷикистон агар донишҷӯ кори мустақилона ва ё вазифаи дигареро, ки устодон супориш медиҳанд иҷро накунад аксар муаллимон ӯро ҷанг мекунанд, назди ҳамкурсон танбеҳ медиҳанд, ҳатто аз дарс меронанд. Аммо дар Хитой ин тарз нест. Дар майнаи сари ҳама як чиз хуб ҷо гирифтааст: ҳар нафар барои худаш мехонад. Дар дарс муаллим монанди узви ҷудонашавандаи оила аст, аммо дар имтиҳонот гӯё ки бори аввал бо донишҷӯ вомехӯрад. Ин омил ва омилҳои дигар сабаб мешаванд, ки танбалтарин нафари дар аудитория менишастагӣ ҳам китобхону китобдӯст гардад. 

- Баъди хатми донишгоҳ чӣ кор кардан мехоҳӣ?

- Насиб хатм кунам, бекор намемонам. 

Саҳифаи чаҳорум
ЯК+ЯК

- Мо дар арафаи Рӯзи ҷавонони Тоҷикистон қарор дорем ва ин ҷо хуб мебуд, агар фикрҳои худро доир ба будубоши ҷавононамон баён созӣ... 

- Бояд ҳар як ҷавони Тоҷикистон ифтихор дошта бошад, ки ӯ тоҷик аст. Яъне дорои фарҳангу тамаддуни ғанӣ, забону давлати ободу зебо ва осоишта аст. Вале бояд дар зеҳн ҷо кард, ки танҳо ифтихор кардану дар ҷойи буда нишастан, ба ҷуз вақтро зоеъ кардан дигар чизе нест. Дар ҳамин ҳол бояд бигӯям, ки ба ҷавонони мо дар ҳоли ҳозир камтар шавқу завқ, ҳавасу орзу намерасад. Орзуҳои калон карда наметавонанд. Аз чизи номаълуме ҳазар доранд. Бисёртар вақти худро беҳуда мегузаронанд. Ҳоло, ки мавсими ҷавонист, бояд зиёдтар омӯзем, роҳ кобему ёбем, аз имкониятҳои мавҷуда истифода барем. 

Саҳифаи панҷум
,,,, ва .

 Бояд орзу кард, бояд мақсад гузошт, бояд нақша кашид, бояд умед баст, бояд амал кард.

Эзоҳи худро нависед



Рамзҳо дар расм