Дар раванди зиндагӣ ҳамеша талош ва кӯшиш баҳри он менамоем, то рӯзгори хуше дошта бошему кулли мушкилиҳоямон бартараф бошанд. Ин гуфта ҳамарӯза дар зеҳнамон асту ҷиҳати расидан ба он тамоми нерӯямонро сарф месозем. Зеро хуб медонему огаҳ ҳастем, ки ҳаёт маротибае муяссарамон мегардаду дар он мебояд ба таври шоиста зист.

Бо вуҷуди оне ки чунин чизҳоро хоҳонем, аммо дар айни замон дар рӯзгори худ аз чизҳое истифода менамоем, ки баробари хуб намудани ҳаётамон, инчунин ҷиҳатҳои манфии худро доранд, ки мебояд сари он андеша намуду онҳоро ба маврид ва манфиатнок истифода кард. Зеро ҳар чизе, ки аз меъёри муайян гузашт, пас дар пайи худ паёмадеро дорост.

Дар рӯзгори имрӯзаи мо нафаре нест, ки рӯзе мусиқие нашунаваду аз он ҳаловат набарад. Зеро он ҷузъи ҷудонашавандаи ҳаёти мо буда, баъзан дар вақти холигӣ ва баъзан ҳангоми хастагӣ онро мешунавему рӯҳамонро болида мегардонем. Аммо бехабар аз он ки ин воситаи болидакунанда дар баъзе ҳолат ба саломатии мо, бахусус ба узви муҳимамон- гӯш таъсири манфӣ дорад.

Шунидани мусиқӣ бо садои баланд аслан миёни қишри ҷавони ҷомеа маъмул буда, онро аслан тавассути гӯшмонак (наушник) мешунаванд. Онҳо шояд дар як рӯз соатҳо тавассути он мусиқӣ шунаванд ва ё суҳбат намоянд. Аммо бехабар аз он ки рӯзе ин рафторашон боиси аз даст додани қобилияти узви хеле муҳим барои ҳар инсон, гӯш мегардад.
 
Бино ба маълумоти Ташкилоти умумиҷаҳонии тандурустӣ (ТУТ) бо сабаби аз меъёр баланд шунидани мусиқӣ айни замон 50 фисади аҳолии ҷавони аз 12 то 35 - солаи ҷаҳонро, ки 1,1 миллиард нафарро ташкил медиҳанд, хатари аз даст додани нерӯи шунавоӣ таҳдид менамояд. 

Худи ҳамин маълумот гувоҳи он аст, бояд мо дар истифодаи ҳар чизе, ки бароямон дар ҳаёт муҳим ва зарурист, эҳтиёткор бошему саломатии худро зери хатар нагузорем.

Сунаттуло яке аз ҷавонон мегӯяд, дӯстдори мусиқисту ҳаёти худро бе он тасаввур карда наметавонад. Ӯ гуфт: “Ҳамеша мусиқӣ мешунам, ҳам тавассути гӯшмонак аз телефон ва ҳам аз воситаҳои навтарини садобаландкунанда, яъне самбуферҳо. Дар ибтидо бароям хеле писанд буд, ки мусиқиро бо садои баланд шунавам. Аммо рафта-рафта вақтҳои охир аз шунидани мусиқӣ бо овози баланд сарам ба дард меомаду гӯшҳоям хаста мегардид. Баъзан сухани ҳамсуҳбатамро он қадар хуб намефаҳмидаму хоҳиш мекардам, ки онро як маротибаи дигар бо овози баланд иброз дорад. Чун вақте аз як дӯсти табибам роҷеъ ба ҳолати ба миён омада, пурсон гардидам, гуфт, ки асабҳои гӯшат бо сабаби бе меъёр ва баланд шунидани мусиқӣ хаста гардидааст. Агар ин ҳолатро пешгирӣ накунам, он ба пастшунавоӣ оварда мерасонад. Аз он рӯз инҷониб мусиқиро бо садои паст мешунавам”.

Гарчанде пастшунавоӣ омилҳои гуногуни худро дорад, аммо сабаби гирифтор шудан ба онро мутахассисон дар шароити имрӯза бо истиснои баъзе ҳолатҳо дар худи шахс медонанд. Зеро танзими вақт ва чи гуна сипарӣ намудани он аз худи инсон бастагӣ дорад.   
Мадина Ҷалолова, табиби гӯшу гулӯ ва бинии Маркази саломатии шаҳрии №13, ба камшунавоӣ гирифтор шудани ҷавононро дар натиҷаи аз ҳад баланд шунидани мусиқӣ таъйид карда,  сабабҳои камшунавоиро гуногун медонад. Ба таъкиди ӯ оризаи баъди гузаронидани бемориҳои зуком, бо телефон бисёр суҳбат кардан ва шунидани мусиқии баланд омилҳои аслии камшунавоӣ мебошанд. 

“Ҳозир бисёртар миёни ҷавонон шикоятҳои пастшунавӣ вомехӯрад. Вақте онҳоро ба муоина равон менамоем, маълум мегардад, ки асабҳои гӯши ҷавон аз ҳисоби бо садои баланд зиёд гӯш кардани мусиқӣ, махсусан тавассути гӯшмонак (наушник) хаста гардида, ҳисси шунавоияш паст гардидааст. Дар як рӯз ба мо то се нафар ҷавон бо сабаби камшунавоӣ ва пайдо гардидани мушкилӣ дар узви шунавоияшон муроҷиат менамоянд. Пас аз муоинаву ташхис муайян мешавад, ки пардаи гӯши бемор хуб аст, варам надорад, лекин ориза дорад, ки сабабаш дар баробари бисёр суҳбат кардан бо телефон, инчунин шунидани мусиқӣ бо садои баланд аст”.

Ташкилоти умумиҷаҳонии тандурустӣ аз он изҳори нигаронӣ менамояд, ки омили аслии афзоиши камшунавоӣ миёни ҷавонон телефонҳои ҳамроҳ мебошанд, ки ҳамарӯза ҷавонон аз он истифода менамоянд. Шунидани мусиқии пайвастаи аз ҳад зиёд бо садои баланд аз ҷониби ҷавонон дар натиҷа чун одат гардида, ин беаҳамиятӣ ба пастшунавоӣ оварда мерасонад.

Бояд гуфт, ки гарчанде дар ибтидо дар телефонҳои мобилӣ воситаи огоҳкунандаи баланд гардидани садои аз меъёр баланд вуҷуд надошт, аммо солҳои охир ширкатҳои истеҳсолкунандаи телефон ин воситаи огоҳкунандаро дар телефонҳо ҷой намуда, ҳангоми баланд намудани садои мусиқӣ дар телефон нишонаи огоҳкунанда фаъол шуда, шахси истифодабарандаро аз он огоҳ месозад ва шахс пас аз тасдиқи он метавонад, ки садоро боз ҳам баланд намояд.

Мадина Ҷалолова, табиби гӯш мегӯяд, пас аз ташхис ба беморон, махсусан ҷавононе, ки ба бемории камшунавоӣ гирифтор шудаанд, ҷиҳати пешгирии камшунавоӣ корҳои фаҳмондадиҳӣ мегузаронанд, ки аз ҳад зиёд мусиқии баланд гӯш накунанду бисёр бо телефон суҳбат накунанд. Зеро то ҳамин гуфтаҳоро онҳо дар амал иҷро нанамоянд, табобаташон натиҷа нахоҳад дод. 

“Ҷавононе, ки ба чунин беморӣ гирифторанд, барои табобат расо як моҳ бояд мусиқӣ гӯш нанамоянд ва зиёд бо телефон суҳбат накунанд. Телефонро ба воситаи микрофон гап задан мумкин аст. Дар ҳолати зарурӣ ба воситаи гӯшмонак бо телефон ягон суҳбат кардан мумкин, аммо шунидани мусиқиро тавсия намедиҳем. Бо гӯшмонак зиёд шунидани мусиқӣ, ки ҳар ду гӯш дар натиҷаи мондани гӯшмонак маҳкам мегардад, ҳаво ба дохили ин узви инсон намеравад ва оқибат асабҳои гӯш хаста мегардаду ба пастшунавоӣ оварда мерасонад. Бисёри ҷавонон мусиқиро омили ором гардидани асабҳояшон медонанд. Ба онҳо тавсия дода мешавад, ки аз понздаҳ дақиқа бештар мусиқиро бо садои баланд гӯш накунанд, махсусан тавассути гӯшмонак. Шунидани мусиқӣ танҳо дар сатҳи миёна тавсия дода мешавад. Ҷавонон агар тавонанд, аз шунидани мусиқӣ тавассути гӯшмонакҳо худдорӣ намоянд. Инчунин онҳое, ки мушкилии пастшунавоӣ надоранд, ба онҳо низ зарур аст, аз понздаҳ дақиқа зиёд мусиқиро баланд ва ё тавассути гӯшмонак нашунаванд. Зеро дар натиҷа ба бемории пастшунавоӣ гирифтор хоҳанд шуд”, - иброз дошт М. Ҷалолова. 

Ба таъкиди Ташкилоти умумиҷаҳонии тандурустӣ айни ҳол тахминан панҷ фоизи аҳолии ҷаҳон, 432 миллион нафар калонсол ва 34 миллион кӯдак бо сабаби аз даст додани шунавоиашон азоб мекашанд.

Дар воқеъ, саломатист, ки кулли муваффақиятҳо аз он сарчашма мегирад. Зеро бидуни он чизе ба даст нахоҳад омад. Нерӯи шунавоӣ омили аслии расидан ба хушбахтиву комёбиҳост. Пас, муҳофизи нерӯи шунавоии худ бошеду аз корҳое, ки оқибаташ зарар ба саломатист, худдорӣ намоед.